Wijkpaard van de Donekstraat:
Paard van de Donckstraat
EEN BEVLOGEN FAMILIE, EEN NIEUWE STRAAT EN EEN VOETBALPLOEG
Foto: Wijkpaard Donckstraat
De familie Bogaert maakt een ‘tegenpaard’ voor dat van de ommegang van 1952
In 1952 besloten vader Cesar Bogaert en zijn zoons dat hun wijk Donckstraat aan een eigen paard toe was.
Samen met buurtbewoners staken ze de handen uit de mouwen en al snel verscheen er een bruin geschilderd paard ten tonele.
Vier geharnaste poppen werden gemonteerd op dit paard dat de bijnaam ‘de ezel’ meekreeg.
Het standaard instrumentarium van deze paarden bestaat doorgaans uit een ijzeren onderstel en een houten romp.
Het maken van het hoofd wordt toevertrouwd aan een getalenteerde lokale kunstenaar.
Voor de afwerking met feestkleden wordt doorgaans een beroep gedaan op de dames van het organiserende gezelschap.
Ondanks deze weinig flatterende naam kreeg dit ‘familiepaard’ een bijzonder stijlvolle escorte van een vaandrig, een plakkaatdrager, een deken, een gelegenheidsfanfare, een knaptand en twee huppelpaardjes.
Voorbereidingen zijn volop bezig:
artikel Link: Er stelden zich 21 dragers kandidaat om hun schouders te zetten onder het gloednieuwe wijkpaardje. Hiermee wordt de traditie van het Ros Donckstraat opnieuw opgepikt. Van de jaren ’50 tot begin 2000 bestond er in de wijk Donckstraat-Vlotgraslaan een ros met vier heemskinderen dat tijdens de wijkkermis en bij bijzondere gelegenheden (bv. een huwelijksjubileum) van stal werd gehaald. Vooral de oudere generatie van wijkbewoners koestert hier warme herinneringen aan. Er wordt echter door jong en oud uitgekeken naar het nieuwe paard. Gert Peleman is volop aan de slag om dit te vervaardigen. Het hoofd zal geïnspireerd zijn op dat van het origineel. Rechtover café Polderzicht, het kloppende hart van de wijk, werd dankzij een gulhartige sponsor een onderkomen voor het paard gevonden.